Door wie het allemaal begon...

Maar eerst nog even iets verder terug... Na heel lang niets meer met paarden te hebben gedaan, ging ik op een dag bij een vriendinnetje van mijn zoon bij haar paardrijles kijken. Ik was nieuwsgierig hoe dit er tegenwoordig aan toe zou gaan. Aangekomen liep ik spontaan de stal in om even te helpen (haar moeder, een vriendin van ons, had het niet zo op paarden). Het was leuk om weer eens bij de paarden te zijn. Pas later zei die vriendin wat ikzelf niet zo door had gehad: 'Ze zag iets in mijn ogen veranderen toen ik de stal inliep, ik lichtte op, een sparkle!' Destijds woonden we nog in de binnenstad, maar Robynn wilde wel graag op paardrijden en zeker toen we verhuisden naar Cromvoirt. Ze was eerst nog te jong, maar al snel was het zover. Ze vond het super en ik ook! Met de ouder-kind wedstrijd moest ik van haar natuurlijk op het paard en dat duurde voor mij uiteindelijk veel te kort (al wilde ik eerst helemaal niet zo en public op een paard). 1 van de dames daar vroeg me om weer een keer een les mee te doen als zij lesgaf en ik wist: "Dan moet ik het nu gaan doen als ik het weer wil oppakken". Zo gezegd zo gedaan. Zij voelde ook aan dat er een ander paard was waar ik een klik mee had, een schimmel. Hem overwoog ik te kopen, maar iemand anders was me helaas voor. Vanaf dat moment was het vuur aan en ging ik verder kijken voor een paard, waarbij ik specifiek naar Connemara's keek, omdat mijn verzorgpony vroeger dacht ik een Connemara was. Die zoektocht duurde niet lang, want tadaaaa ik zag op Facebook een pony die toch wel veel weg had van mijn oude verzorgpony: Abbey!

We mochten altijd even komen kijken en ik wist dat dit kopen zou zijn. Robynn en Abbey hadden vooral ook een mooie klik. Ze kwam dus bij ons. Eerst stond ze bij een boer die een kleine pensionstal had, maar daar kregen we al snel problemen. Abbey kon 24/7 naar buiten met een inloopstal, maar het raaigras was teveel voor haar. Achteraf logisch, zeker voor zo'n sober ras. Een oude boer, die ook wel veel met zigeuners optrok vroeger, hielp me met haar. Hij had vooral natuurlijke voeding en kruiden. Hier knapte ze van op. Deze aanpak triggerde mij; vanwege de boerenwijsheden en de kennis over kruiden en de natuur van vroeger.

Uiteindelijk kwam er een plekje vrij bij een stal in de buurt waar veel paarden waren en waar dus ook regelmatig de hoefsmid, osteopaat, tandarts, fysio, dierenarts, enz. voorbij kwam. Ik, als betrekkelijke leek, had vroeger alleen de hoefsmid en dierenarts voorbij zien komen en zoog alle info die ik kon krijgen maar op. Dus toen bij het pony'tje dat Robynn even reed, iemand langs zou komen omdat hij niet helemaal goed in zijn vel zat wilde ik hier graag bij zijn.  Dat was Margriet van de Silverlinde en ik weet niet precies wat ze vroeg en deed, maar ik zag wel dat de pony zo bijzonder reageerde dat ik er behoorlijk van onder de indruk was. Dit heeft me aangezet om meer te willen weten over de Silverlinde en de rest is geschiedenis ;-)

Abbey is dus niet de reden dat ik op onderzoek uitging  naar alternatieve therapieën, maar dankzij haar is alles wel zo gelopen. Dat geloof ik echt!

Over Abbey zelf. Het is een dame met karakter, maar tegelijkertijd is ze ook heel lief. Een echte Connemara. Door haar ben ik nog meer van dat ras gaan houden. Ook de pony die er bij kwam toen ze thuis kwam te staan, moest het liefst toch wel een Connemara zijn. En dat is Gijs ook! Hopelijk mag ze ooit nog een veulen krijgen, ik ben ervan overtuigd dat ze dat graag zou willen en ik denk dat ze een lieve moeder is.

Ook Abbey heeft zo haar dingen; het is tenslotte altijd wat met paarden ;-) Maar ik kan haar nu tenminste veel beter helpen. En ze heeft mij duidelijk op een ander pad gezet. Net als alle andere dieren je wel iets meegeven/leren. Daarover later misschien meer...